✅ Bukszpan w doniczce

Spisie treści

Prezentacja
Odmiany karłowate
Przygotowanie i sadzenie
Rozmiar bukszpanu
Wystawa i konserwacja

Prezentacja

Bukszpan należy do rodziny Buxaceae. Ten krzew pochodzący z basenu Morza Śródziemnego o charakterystycznym zapachu może osiągnąć wysokość od 5 do 6 metrów. Jest szeroko stosowany w żywopłotach lub obrzeżach, zwłaszcza w ogrodach francuskich, a wraz z cisem jest królową roślin topiary. Ceniony jest za jednorodne i trwałe ulistnienie, składające się z małych liści o całkiem jaskrawej zieleni. Wiosną zdobią ją dyskretne kremowe kwiaty. Jej powolny i regularny wzrost (średnio 10 cm rocznie) nadaje się do hodowli kontenerowej i rzeźbienia roślin. Może żyć kilkaset lat i jest szeroko rozpowszechniony w całej Europie kontynentalnej i śródziemnomorskiej.

Odmiany karłowate

Istnieje kilka gatunków bukszpanu, w każdym z nich znajdują się różne odmiany i odmiany. Do uprawy w pojemnikach najlepiej nadają się odmiany karłowate, które mogą należeć do gatunku Buxus sempervirens (bukszpan zwyczajny) lub Buxus microphylla (bukszpan drobnolistny):

Buxus sempervirens „Suffruticosa”;
Buxus microphylla „Kompakt”;
Buxus microphylla „Grace Hendrick Phillips”;
Buxus microphylla „Faulknera”;
Buxus microphylla „Zielona Poduszka”;
Buxus microphylla zm. japonica „Morris karzeł”.

Przygotowanie i sadzenie

Wybór kontenera

Wybierz doniczkę plastikową lub terakotową. Plastik, który jest lżejszy, ułatwia przesuwanie doniczki i jest bardziej odporny na zimowe mrozy, ale cięższa terakota jest preferowana, jeśli chcemy nadać krzewowi wysoki kształt na łodydze, co daje większą odporność na wiatr. Terakota ogranicza również wysychanie bryły korzeniowej latem, lepiej utrzymując wilgoć. Zaplanuj średnicę doniczki tak, aby między bryłą korzeniową (bukszpan nie był kupowany w nagich korzeniach, ale raczej w bryłce korzeniowej) a ścianą doniczki zachować co najmniej 10 cm. Upewnij się, że otwory drenażowe są dobrze wywiercone, jeśli jest to plastikowa doniczka.

Podłoże

Bukszpan ceni żyzną glebę, która nie jest ciężka, wapienna i dobrze osuszona. Ten ostatni punkt jest szczególnie ważny: bukszpan nie znosi zanurzenia stóp w wodzie. Ułóż więc na dnie doniczki warstwę drenażową powyżej 5 do 10 cm (odłamki terakoty lub kulki z ekspandowanej gliny), którą przykrywasz włókniną ogrodową, aby zapobiec przeciekaniu podłoża podczas podlewania. Do gleby wymieszaj w równych częściach glebę bogatą w próchnicę i dobrą glebę ogrodową, dodając do mieszanki specjalny nawóz do krzewów lub bukszpanu.

Ustanowienie

Przygotuj roślinę: odetnij wszelkie złamane lub chore korzenie zewnętrzne. Po umieszczeniu niewielkiej ilości podłoża na dnie doniczki, umieść roślinę na miejscu, a następnie wypełnij wolną przestrzeń między bryłą korzeniową a doniczką. Pozostaw 5 cm między górną częścią bryły korzeniowej a krawędzią doniczki. Ubij, potem podlej. W razie potrzeby dodaj trochę więcej substratu.

Rozmiar bukszpanu

Bukszpan o dobrze przyciętych liściach tworzy zwarty krzew odpowiedni do przycinania ozdobnego. Sztuka topiary polega na nadaniu krzewowi geometrycznych lub figuratywnych kształtów, w zależności od stylu ogrodu. W przypadku bukszpanu w doniczce najlepiej ograniczyć się do prostych kształtów: kuli, spirali, stożka, obelisku itp.
Bukszpan przycina się po posadzeniu, podobnie jak wszystkie wiecznie zielone drzewa. Przycinaj go ostrymi (i zdezynfekowanymi) sekatorami, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby. Najlepszy czas na przycinanie to późna wiosna (maj-czerwiec) i wczesna jesień (wrzesień-październik). W maju przycinanie może być ostre, bez uszkodzenia krzewu. Przycinać co najmniej dwa razy w roku, a w razie potrzeby częściej, aby usunąć młode pędy i zachować pożądany kształt.

Wystawa i konserwacja

Bukszpan dostosowuje się do zacienionych lub słonecznych sytuacji. Częściowy cień jest idealny dla rośliny doniczkowej, co zapobiega przegrzewaniu się korzeni latem. Jest odporny na zanieczyszczenia: dzięki temu można się nim cieszyć na balkonie lub tarasie, w mieście, a także w ogrodzie. Rustykalny, nie boi się suszy (czasami) ani mrozu. Zimę spędza na dworze bez problemu, chyba że twoja doniczka jest w ziemi i obawiasz się, że mróz ją popsuje. W takim przypadku możesz chronić go na zimę w nieogrzewanym pomieszczeniu.
Uważaj, aby bryła korzeniowa nie wysychała zbyt mocno, szczególnie latem. Jeśli podłoże jest zbyt suche, bryłę korzeniową trudno zwilżyć zwykłym podlewaniem i może być konieczne moczenie. Przy suchej pogodzie można spryskać liście wodą, aby pozbyć się kurzu i zapobiec rozwojowi roztoczy.