Chalaroza jesionowa, choroba grzybicza ze wschodu
Chalaroza jesionu to choroba wywoływana przez mikroskopijny grzyb, Chalara fraxinea (forma bezpłciowa) lub Hymenoscyphus fraxineus (forma seksualna). Ten bardzo zjadliwy grzyb przedostaje się do popiołu przez liście i koronę drzewa. Chalarosis dotyka zarówno młode, jak i dojrzałe drzewa.
Chalarose był po raz pierwszy wykryty w Polsce na początku lat 90.. Następnie przeniosła się na Zachód, aby przyjechać do Francji w 2008 roku (To właśnie w departamencie Haute-Saône zaobserwowano pierwsze dotknięte chorobą jesiony). Dziś jest bardzo duża północno-wschodnia dzielnica kraju który jest dotknięty chorobą, która dotarła do Charentes, Pays de la Loire, na zachód od Masywu Centralnego i Ardeche. W ciągu kilku lat cała Francja powinna zostać dotknięta chalarosis.
Jesion, jedno z naszych największych gatunków drewna liściastego
Popiół, Fraxinus excelsior, jest pod względem liczby ludności 5. esencja Lasy francuskie, po dębach, bukach, grabach i kasztanowcach. Spotykamy go prawie wszędzie we Francji, z wyjątkiem południowego wschodu. Lubi gleby chłodne, nawet wilgotne, wykazuje szybki wzrost. Może z łatwością osiągnąć 40 metrów wysokości.
Bardzo obecny w lasach wschodniej i północnej Francji, To jest eksploatowane ze względu na drewno liściaste ale stosunkowo elastyczny, bardzo jasny, prawie biały. Stosowany jest w szczególności do uchwytów narzędziowych i kółek serowych, a bardziej ogólnie do stolarki i stolarki. Jest to również bardzo dobre drewno opałowe. Gwałtowny zanik jesionów w naszych lasach jest zatem nie tylko utratą bioróżnorodności, ale także strata ekonomiczna ważny.
Objawy i uszkodzenie chalarozy
Pierwszą oznaką chalarozy w jesionie jest więdnięcie, a następnie wysychanie liści, gałązek i młodych pędów. Możemy również zobaczyć pojawiające się raki na korze (obszary martwicze, których kolor zmienia kolor na szary) oraz martwica szyi.
Niszczenie młodych gałązek zmusza drzewo do ciągłego wytwarzania nowych pędów w celu odnowienia listowia, które stopniowo je wyczerpuje. Martwica niektórych obszarów kory kończy się zniszczeniem całych gałęzi, a martwica korony prowadzi do śmierci drzewa, zwłaszcza gdy patogeny wtórne często osiadają na tych osłabionych jesionach (owady ksylofagiczne i inne grzyby, takie jak armillaria).
a dorosły jesion z chalarozy obumiera w ciągu kilku lat. Młode rośliny (mniej niż 2 metry wysokości) są niszczone jeszcze szybciej.
Zamknięcie niektórych lasów
W chwili pisania tego tekstu kilka lasów państwowych Pas de Calais i Północy, które mają w swoim drzewostanie duży udział jesionów, właśnie ogłosiło swoje zamknięcie dla publiczności na kilka miesięcy, czas na zabezpieczenie służb ONF setki kilometrów szlaków turystycznych. Spadające gałęzie, a nawet całe drzewa: chalaroza osłabia las i stanowi zagrożenie dla spacerowiczów.
Czy jesion zniknie z naszych lasów?
Do tej pory nie ma brak leczenia przeciwko chalarosis, ani żadnych środków zapobiegawczych. Dlatego musimy się spodziewać zobacz, jak jesion znika z naszych lasów, naszych parków i ogrodów, tak jak w przypadku wiązów w latach 70. i 90., ofiary innej choroby, holenderskiej choroby wiązów.
Jedyna nadzieja: wydaje się, że niektóre jesiony (około 2 do 5% populacji) są odporny na chalarozę. Ten opór w ten sposób uniknie całkowitego wyginięcia gatunku. Ponadto może prowadzić do powstania nowych odmian jesionów odpornych na chorobę.
