Bażant, leyceteria: kiście w bród
Bażantowe drzewo, jego prawdziwe imię Leycesteria formosa (rodzina Caprifoliaceae) to krzew, który tworzy zaokrągloną kępkę, która może sięgać 1,5 m do 2 m wysokości i szerokości.
Jego mocne pionowe łodygi mają ładny butelkowozielony kolor, przypominają nieco bambusowe pędy, nie dlatego, że są sztywne, ale dlatego, że są puste i mają dość wyraźne sęki, z których pochodzą wtórne łodygi. Liście są jasnozielone z czasami niebieskawymi refleksami. Mają dość oryginalny kształt serca, którego koniec rozciąga się w bardzo cienki punkt. Ten piękne liście, liściaste lub półzimozielone w zależności od klimatu służy jako tło dla wspaniałe kwiaty, których architektura jest zaskakująca.
Od czerwca do września, czasem nawet do połowy października, krzew pokryty białe grona kwiatów rurkowate połączone w wiszące kwiatostany otoczony fioletowymi przylistkami które wyglądają jak małe latarnie. ten kontrast kolorów jest niezwykły.
Z duże ciemnofioletowe i błyszczące jagody ich następca, mówi się, że są poszukiwane przez bażanty. Ta osobliwość doprowadziła do tego, że leycesteria była używana przez długi czas jako sztućce do gier i uzasadnia jej wspólną nazwę „bażantowe drzewo.
Leycesteria, wiciokrzew himalajski: dlaczego te nazwy?
Leycesteria, jej prawdziwe imię Leycesteria formosa, nazwany tak w hołdzie W. Leycesterowi, brytyjskiemu sędziemu, pasjonatowi botaniki (łac. formosa podkreślając jej piękno), znany jest również jako wiciokrzew himalajski. Nazwę tę tłumaczy fakt, że krzew ten należy do rodziny Caprifoliaceae, do której należy wiciokrzew, a także jego himalajskie pochodzenie.
Uprawa bażanta
Grunt
Leyceteria docenia gleby zasobne w próchnicę, dobrze osuszone i niezbyt suche latem. Dobra gleba ogrodowa idealnie do niej pasuje. W ubogiej glebie, podczas sadzenia, dodaj dobry kompost z liści (co odbywa się jesienią lub wiosną), a następnie regularnie dodawaj kompost lub rozłożony nawóz pod koniec zimy, aby utrzymać żyzność gleby. W miejscach, gdzie lato jest gorące i suche, słoń mu stopę, aby było chłodno.
Narażenie
Akceptuje wszystkie ekspozycje, ale aby uzyskać obfite kwitnienie, posadź go najlepiej w słonecznej sytuacji. Na obszarach o mroźnych zimach posadź go z dala od zimnych, suszących wiatrów. Lubi też wybrzeże, gdzie bardzo dobrze znosi spray (czytaj: Jardiner en bord de mer).
Twardość i odporność
Szczególnie odporna, leyceteria nie jest podatna na brak choroby lub ataku pasożytów. Przynajmniej rustykalne do -20°C, można go sadzić niemal w każdym miejscu we Francji. mniej rustykalne, Leycestercia crocorthyrsos toleruje tylko od -8 do -10 ° C.
Skaleczenie
Aby naprawdę kwitło, nie wahaj się ściąć go bardzo surowo pod koniec zimy. Jej łodygi są często uszkadzane przez mróz. Wszystkie pędy przycinamy do trzech czwartych, a nawet 10 cm od ziemi. Zacznie ponownie energicznie i zaskoczy Cię szybkością, z jaką utworzy nowe odgałęzienia. To jedyne utrzymanie, jakie twierdzi.
Połącz leycesterię z krzewami lub bylinami!
Jego dość kompaktowy port pozwala na wiele skojarzeń. Oczywiście możemy go zasadzić odosobniony ale działa cuda w wolnym żywopłocie kwitnących krzewów lub ozdobnych liści.
Możesz także ożenić się z wysokimi bylinami z których w młodym wieku ma małą sylwetkę, jak gaury, duże dzwonki lub trawy. Starszy będzie kojarzył się z niskimi bylinami, które ozdabiają jego lekko łysiejącą stopę.
Bardzo dobrze towarzyszy również różom, którym ozdabia stopę i podkreśla kwitnienie.
Gatunki i odmiany Leycesteria
Oprócz gatunku typ, odmiana „Złota Latarnia” ze wspaniałymi złotymi liśćmi. Jeśli chodzi o "Fioletowy deszcz", jest interesujący ze względu na jaskrawoczerwone jagody.
Rzadsze i bardziej ostrożne jest Leycesteria crocotyrsos, charakteryzuje się żółtymi kwiatami pojawiającymi się latem oraz kulistymi owocami, które pozostają zielone.
