Żonkile, żonkile: kwiaty będące synonimem wiosny
Ich wielkość waha się od 20 do 50 cm wysokości, a kolor od białego do żółtego. Kwiat (czasem bardzo pachnący) może mieć bardzo zmienne kształty: pojedynczy, podwójny, trąbka, korona, gwiazda… Niektóre żółte żonkile są potocznie nazywane „żonkilami” (czytaj: żonkil lub narcyz?)
ten żonkile, niektóre gatunki dziko żyjące (znajdują się wówczas w obfitości na niektórych łąkach w rejonach górskich), wykorzystywane są zarówno na trawniku, masywie, skale, jak iw ogrodzie. Można je również ciąć na bukiety.
- Kwiaty cięte na piękne bukiety
- Ukwiecony trawnik
Sadź i rozmnażaj żonkile
Cebule żonkila sadzi się jesienią, od września lub października, aby zakwitnąć następnej wiosny. Zgrupuj cebulki, tworząc plamy koloru. Zamontuj je skierowaną w górę, na głębokość równą 3-krotności ich wysokości. Poluzuj glebę pod cebulką, aby promować ukorzenienie; w końcu przynieś trochę kompostu do dołka. Woda po posadzeniu.
Mnożenie odbywa się poprzez podzielenie żarówek. Możesz także spróbować siewu w niektórych gatunkach.
W praktyce
Grunt
Świeże, odsączone.
Narażenie
Słońce, półcień.
Rozkwit
Od lutego do maja w zależności od odmiany. Kwitnienie trwa dwa tygodnie.
Różne odmiany żonkili
Rodzaj Narcissus ma co najmniej 40 gatunków i wiele podgatunków, odmian i mieszańców (prawie 8000 form uprawnych). Obejmują one:
- Narcyz jonquilla, „prawdziwy” żonkil, z kilkoma kwiatami na łodydze,
- Narcyz pseudonarcissus, zwany także żółtym narcyzem lub trąbkowym narcyzem,
- Narcyz poetycki, narcyz poety, o drobnych białych kwiatach z żółtym sercem, bardzo pachnący,
- Narcyz cyklaminowy, której złotożółte kwiaty występują w wielu ogrodniczych formach…
W trosce o żonkile
Odciąć wyblakłe kwiaty utrzymywanie łodygi i pozwól liściom całkowicie wyschnąć po kwitnieniu (jeśli cebulki są doniczkowe, kontynuuj lekkie podlewanie, aż liście zwiędną). Następnie możesz wykopać cebulki i przechowywać je w chłodnym, suchym miejscu z dala od światła, aby przesadzić je następnej jesieni. Możliwe jest również pozostawienie cebulek na miejscu: w takim przypadku należy je wykopać i oddzielić od siebie co 2-3 lata.
Uważaj, cała roślina jest trująca (liście, kwiaty, cebulki).
