Fałszywa akacja, pyszna, ale przytłaczająca!
We Francji ta, którą zwykliśmy nazywać „akacją”, w rzeczywistości nie jest jedną. Jego prawdziwe imię? Robinia. Najczęstszym gatunkiem na naszej glebie jest robinia akacjowa (Robinia pseudoakacja). Będąc w stanie osiągnąć nawet 25 metrów wysokości, jest wytrzymałym drzewem dobrze podtrzymującym założenie w mieście (czytaj: Ogród miejski).
Przystosowuje się do gleb bardzo ubogich, które wzbogaca azotem. Dzięki temu zyskał reputację inwazyjnego gatunku, ale pozwala również na ponowne zalesianie zanieczyszczonych obszarów, których inne gatunki nie mogły ponownie zasiedlić. Z drugiej strony, w bardziej uprzywilejowanym środowisku, pozostaje gatunkiem do obserwowania, w szczególności ze względu na przedwczesne wysysanie. Poważna wada, którą można łatwo kontrolować, jeśli zadbasz o sadzenie jej wśród innych większych drzew. Bo szarańcza nie zniesie konkurencji ani cienia. Liczne zrzuty są zatem ograniczone przez te warunki, które nie sprzyjają dobremu wzrostowi, ale mimo to są niezbędne dla bioróżnorodności. Coroczne koszenie jej odrostów może również ograniczyć rozprzestrzenianie się, jeśli ich systemy korzeniowe nie są jeszcze zbyt rozwinięte.
Pomimo tej inwazji „fałszywa akacja” pozostaje bardzo popularna ze względu na jej kwitnienie. Jego pachnące kiście kwiatów wytwarzają wysokiej jakości, krystalicznie czysty miód, który uwielbiają zapylające owady. I nie tylko oni! Ponieważ można (uważnie obserwując kwitnienie, które jest bardzo szybkie i trwa tylko kilka dni) zebrać te świeże grona i zrobić pyszne pączki o subtelnym smaku. Przygotowując stosunkowo płynne ciasto na pączki i zanurzając w nim pęczki bez zanurzania w nim łodyg, otrzymujesz soczyste placki z kwiatów. Jeden z pierwszych upominków dla smakoszy natury pod koniec zimy!
- Sophora Japonii
- Żółta akacja, Caragana arborescens
Lipa, najspokojniejsza ze wszystkich drzew
To szybko rosnące drzewo, z majestatycznym portem i ponad udowodnionymi zaletami, jest jednym z najbardziej chwalonych drzew na świecie. Mitologia, medycyna, kosmetyki i perfumy dają mu poczesne miejsce w ich sercach, podobnie jak w ich parkach.
Bardzo rozpowszechniona w południowo-wschodniej Francji lipa może mierzyć do czterdziestu metrów wysokości i ma wyjątkową żywotność, która może sięgać tysiąca lat, nawet jeśli większość nie przekracza 400 lat.
Lipa jest często wykorzystywana w odizolowanym porcie ze względu na swój uroczy, owalny kształt, zachęcający zakochanych do wygrzewania się pod jego gałęziami. Drzewo o liściach liściastych o rustykalnym charakterze, nie wymaga szczególnego przycinania. Z drugiej strony zaleca się, aby sadzić ją w ziemi (zmieszanej w 50% z ziemią doniczkową), pozostawić ją w misce u stóp przez pierwsze dwa lata, aby wspomóc regenerację. Po prawidłowym zainstalowaniu traktuje swoich właścicieli jasnozielonymi przylistkami z żółtymi kwiatami, znanymi ze swoich właściwości uspokajających i trawiennych w naparze. Zbiór odbywa się zwykle w czerwcu i musi być wysuszony przed przechowywaniem w suchym i ciemnym miejscu.
