Naręcza kwiatów w kształcie kuli
Gatunek muzyczny Scabiosa , który należy do rodziny Dipsacaceae, obejmuje około 80 gatunków pochodzących ze stref umiarkowanych. Są to rośliny zielne o dość zwartej pokroju krzaczastym, których wysokość wynosi od 30 do 90 cm. Liście, jasnozielone i drobno przycięte dla świerzbu ogrodowego lub świerzbu lędźwiowego, są lancetowate i jasnozielone dla świerzbu kaukaskiego. Dość smukłe i mniej lub bardziej rozgałęzione łodygi noszą kwiaty z wystającymi pręcikami, które przypominają kulę szpilek (tak nazywa się świerzb w krajach anglosaskich). W zależności od gatunku główki kwiatowe mają kulisty kształt lub przypominają pompon.
Wieloletnie scabios
świerzb kaukaski
Bardzo popularny, kaukaski świerzb ( S.caucasica ) o wyprostowanych i słabo rozgałęzionych pędach wyróżnia się dużymi kwiatami z lekko wypukłym sercem i pomarszczonymi płatkami. Istnieje wiele, wiele odmian, które występują w różnych odcieniach bieli i błękitu. Ich wielkość waha się od 45 do 60 cm.
Odmiany: 'Bressingham White', 'Perfecta alba', 'Miss Willmott', kwiaty białe, 'Mrs Isaac House', kwiaty kremowobiałe, 'Blue Perfection', kwiaty niebieskie, 'Moobeam Blue', kwiaty ciemnoniebieskie, 'Claire Greaves', kwiaty lawendowoniebieskie, 'Compliment', kwiaty duże niebieskie, 'Floral Queen', kwiaty jasnoniebieskie.
Świerzb kolumbarski
Świerzb lędźwiowy ( S. columbaria ), który rośnie dziko na śródgórskich pastwiskach, można rozpoznać po bardzo dekoracyjnym, drobno przyciętym srebrnoszarym ulistnieniu, które tworzy małą gęstą poduszkę. Kwiaty podobne do małych fioletowych pomponów dla gatunku lub różowe dla niektórych odmian odnawiają się do mrozu.
Odmiany: „Różowa Mgiełka, 40 cm, różowe kwiaty,„ Motyl „Niebieski”, 40 cm niebieskie kwiaty. W niskiej wersji: „Różowe Guziki” i Niebieskie Guziki”, które nie przekraczają 20 cm.
Świerzb trawiasty
Ten świerzb 20 cm ( S. graminifolia ) o liściach przypominających liście traw ma liliowoniebieskie kwiaty. Idealnie nadaje się do skalniaków.
Świerzb ochroleuca
Wysoka na 60 cm, jest ciekawa ze względu na cytrynowożółte kwiaty niesione przez smukłe pędy.
Ogród świerzbu
Często uprawiana jako dwuletnia lub roczna i rozmnażana przez nasiona, ta świerzbowata ( Scabiosa atropurpurea ) jest w rzeczywistości byliną, która nie żyje długo, z wyjątkiem łagodnego klimatu, ponieważ jest mrozoodporna. Jej podwójne i dobrze zaokrąglone kwiaty są pachnące i charakteryzują się bardzo szeroką gamą kolorów. Odmiana 'Grande Double' o wysokości od 75 do 90 cm oferuje mieszankę białych, fioletowych i czerwonych kwiatów. W tych samych tonach, ale bardziej rozgałęzionych i niższych (30 do 40 cm), znajdujemy „Dwarf Double”. "Ebony and Ivory" to bardzo piękny asortyment białych i fioletowych kwiatów. Wysoki na 35 cm Chile Black wyróżnia się głębokim fioletowym kolorem.
Udana kultura
Siew i sadzenie
Zasiej ogród świerzbem na miejscu w kwietniu-maju na kwitnienie od lipca do października. Rozstaw rośliny w odległości 40 cm. Byliny kwitnące od czerwca do września sadzi się jesienią. Aby je rozmnożyć, podzielić pniaki po 4 latach na początku wiosny, ta operacja umożliwia również odmłodzenie roślin.
Grunt
Scabiae cenią gleby lekkie i przepuszczalne z tendencją do wapienia. Odpowiednia jest dobra gleba ogrodowa. Świerzb rośnie również na ubogiej, suchej glebie, należy jednak zauważyć, że gatunki o długim okresie kwitnienia, takie jak świerzb kaukaski i świerzb pospolity, potrzebują gleby wystarczająco bogatej w materię organiczną. W bardzo mokrych lub gliniastych glebach niewielka ilość piasku lub żwiru pomaga poprawić drenaż. Aby uniknąć ryzyka zgnilizny, zaleca się nie zakopywać korony rośliny podczas sadzenia.
Pod słońcem
Umieść świerzb w ciepłym, słonecznym miejscu. W zbyt gęstym cieniu kwitnienie jest mniej piękne.
Nawożenie i podlewanie
Co roku na wiosnę przynieś trochę dobrze zgniłego kompostu, aby wspomóc kwitnienie. Tylko młode rośliny powinny być stale podlewane. Jeśli twoje świerzb ucierpiało podczas przedłużającej się suszy, przytnij liście, a następnie podlej je, aby je ponownie uruchomić.
Utrzymanie
Regularnie usuwaj wyblakłe kwiaty, a jesienią przycinaj łodygi i liście, z wyjątkiem gatunków o wiecznie zielonych liściach, takich jak S. columbaria oraz S. graminifolia .
Opór
Nie są podatne na choroby (poza zgnilizną korzeni i koron, na którą podatne są nadmiernie wilgotne gleby) i bardzo odporne (przynajmniej do -25°C). Uważaj na ślimaki i ślimaki, które mogą żerować na młodych liściach (czytaj: Przeciw ślimakom: co naprawdę działa).
