Różne gatunki dębów: co za różnorodność!
Podczas gdy większość gatunków dębów potrzebuje dużo miejsca, aby wyrosnąć i rozłożyć wysokie poroże, niektóre mogą zadowolić się mniejszymi ogrodami. Jednak nadal konieczne jest, aby gleba w Twoim ogrodzie i klimat były dla nich odpowiednie, ponieważ podczas gdy większość dębów ceni sobie chłodną glebę i wykazuje doskonałą odporność na zimno, inne preferują gleby suche i łagodne zimy. Posadzenie drzewa w ogrodzie to decyzja, której nie należy lekceważyć: jeśli marzysz o majestatycznym dębie, równie dobrze możesz dokonać właściwego wyboru! W zależności od miejsca dostępnego dla drzewa, jak również twój ograniczenia pedoklimatyczne (gleba, klimat), więc tutaj jest mały lista, która pomoże Ci wybrać dąb.
Duże dęby na duże przestrzenie
dąb szypułkowy lub dąb szypułkowy
To duże drzewo (25-30 m wysokości, 20 m rozpiętości skrzydeł) potrzebuje gleba zawsze chłodna, neutralna i głęboka, i bardzo źle znosi suszę i konkurencję innych drzew (lubi światło i słońce: zarezerwuj dla niego dobrze oczyszczone miejsce). Jej odporność jest bardzo dobra (-25 do -30°C), ale obawia się wczesnych i późnych przymrozków.
Nazwa botaniczna gatunku: Quercus robur, syn. Q. pedunculata.
Cecha szczególna: żołędzie są noszone na szypułce.
Dąb bezszypułkowy lub dąb bezszypułkowy
Ten duży obiekt z rozłożonym portem (30m wysokości, 25m szerokości) jest mniej wymagający pod względem glebowym (ten ostatni może być kwaśne lub wytrawne, ale nie wapienne), ale lubi też lekki (słońce lub półcień). Twardość: dobra (-15 do -20°C). Jej liście jesienią stają się złociste.
Nazwa botaniczna gatunku: Quercus sessiliflora, syn. Q. Petraea.
Cecha szczególna: żołędzie rozwijają się bezpośrednio na gałązkach.
Dąb włochaty
Ten duży dąb (30m wysokości, 25m szerokości) wspiera wapień, ubogie gleby i klimat nad morzem Jest rustykalny (-15°C).
Nazwa botaniczna gatunku: Quercus cerris.
Cecha szczególna: frędzle mają krótkie włoski, które nadają mu nieco… rozczochranego charakteru!
Dąb Tauzin lub Dąb Pirenejski
Drzewo to może, w zależności od warunków wzrostu, osiągać bardzo zmienne rozmiary (od 5 do 20 metrów wysokości). Przedstawia pięknie przycięte liście liściaste (marcescencyjne), mniej lub bardziej puszysty z obu stron. Bardzo dobrze rośnie w gleba sucha i/lub kwaśna (nie wapienna), lekka, ceni sobie sytuacje słoneczne. Jest szczególnie lubiany wzdłuż Fasada atlantycka bo zimą ceni łagodny klimat (ale jest on jednak rustykalny do -15°C).
Nazwa botaniczna gatunku: Quercus pyrenaica.
Cecha szczególna: jej żołędzie są bardzo popularne wśród dzikich zwierząt.
Dąb bagienny
Ten dąb pochodzący z kontynentu północnoamerykańskiego jest jedynym w swoim rodzaju, który wytrzymuje gleby bardzo mokrelub nawet przemoczona część roku; z drugiej strony on nie toleruje wapienia, ani wysokość. 20 metrów wysokości i 12 szerokości jak na to duże drzewo o prostym pniu, którego dolne gałęzie mają tendencję do pochylania się ku ziemi, a liście jesienią stają się czerwone. Odporny na -15 ° C.
Nazwa botaniczna gatunku: Quercus palustris.
Dąb czerwony amerykański
Ten gatunek dębu, ceniony za swój ozdobny charakter, zwłaszcza jesienią (jego zielone liście przybierają wtedy ekstrawagancki czerwony odcień), pochodzi ze wschodnich Stanów Zjednoczonych; we Francji był często używany jako drzewo wyrównawcze lub do ponownego zalesiania. Wzrost jest dość szybki, osiąga 25m wysokości i 20m szerokości. Jest stosunkowo tolerancyjny w stosunku do gleby (jednak preferuje gleby niewapienne, głębokie). Lubi słońce i jest dość odporny na suszę i zanieczyszczenie powietrza. Bardzo wytrzymały, do -28°C.
Nazwa botaniczna gatunku: Quercus rubra.
Dęby do średnich ogrodów
Dąb puszysty lub dąb biały lub dąb truflowy
Dąb puszysty to średniej wielkości krzywe drzewo (8-15 m wys., 5-10 m wys.), której liście (liściaste lub marcescensowe) są od spodu lekko puszyste. Dąb ten toleruje wapień i toleruje okresy suszy.
Nazwa botaniczna gatunku: Quercus pubescens.
Uwaga: czasami nazywany dębem truflowym, nie jest to jedyny dąb uprawiany dla produkcja trufli (inne gatunki dębów mają zdolność tworzenia mikoryzy z tym bardzo poszukiwanym grzybem; czytaj: Trufle i Drzewa Trufli).
dąb skalny
Główną osobliwością dębu ostrolistnego jest jego wiecznie zielone liście, matowozielony na górnej stronie i szarozielony na spodniej. Średnia twardość (-17 ° C), jest południowe drzewo, które latem potrzebuje słońca i ciepła, nadaje się do uprawy nad morzem, dobrze znosi suszę i wapień. Osiąga 15 do 20 m wysokości, na 10 do 15 m rozłożenia i dobrze podtrzymuje rozmiar, dlaczego możemy prowadzić go w żywopłocie.
Nazwa botaniczna gatunku: Quercus ilex.
korek dębowy
Zimozielone liście tego dębu południowego, również miłośnika słońca i ciepła (mrozoodporność: -12°C), która powoli osiąga od 8 do 15 metrów we wszystkich kierunkach. Jednak nie toleruje wapienia.
Nazwa botaniczna gatunku: Quercus suber.
Cecha szczególna: jest uprawiana w szczególności dla: produkcja korka.
Różnobarwny włochaty dąb
Ta odmiana dębu włochatego, mniejsza od gatunku typowego, prawie nie przekracza 7 do 10 metrów wysokości i oferuje piękne jasne liście, urozmaicone kremem. Bardzo dobra mrozoodporność, podtrzymuje gleby alkaliczne (wapień).
Nazwa botaniczna odmiany: Quercus cerris 'variegata'.
Mały dąb do małych ogrodów: kermès
ten dąb kermes (Quercus coccifera) jest najmniejszym z rodziny! Typowy krzew śródziemnomorskich zarośli, tworzy bardzo gęsty krzew, średnio od 1 do 2 m wysokości, z liście drobne, kłujące i półzimozielone (odnawiana co 2 lata), piękna błyszcząca zieleń. Przystosowana do suszy (idealna do suchych ogrodów), wiatru i zraszania (ogrody nadmorskie). Można ją sadzić w izolacji, w zaroślach lub na wolnym żywopłocie. Twardość: -12°C.
Wiele odmian do odkrycia w szkółkach
Istnieje wiele odmian o cechach odmiennych od cech danego gatunku: wybarwione lub różnobarwne ulistnienie, bardziej zwarty pokrój, większa tolerancja na glebę lub klimat, odporność na choroby, szybsze tempo wzrostu itp. Twój ulubiony szkółkarz!
